رييس انجمن ديابت ايران با بيان اينكه حدود ۱۲ درصد از جمعيت بزرگسال كشورمان به ديابت مبتلا هستند، گفت: بعد از انجام واكسيناسيون، تعداد ديابتي‌هايي كه در بيمارستان بستري شوند، كمتر شد.
به گزارش اقتصادآنلاين به نقل از ايسنا؛ اسدالله رجب ، با بيان اينكه در حال حاضر حدود ۱۲ درصد از جمعيت بزرگسال كشورمان به ديابت مبتلا هستند، گفت: شيب ابتلا به ديابت نه‌تنها در ايران، بلكه در تمام كشورهاي جهان رو به افزايش است. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۹ از هر ۱۱ نفر بزرگسال يك نفر به ديابت مبتلا بوده است، اما اكنون از هر ۱۰ نفر، يك نفر ديابتي است و پيش‌بيني مي‌شود كه تا سال ۲۰۴۵ از هر هشت نفر يك نفر به ديابت مبتلا باشد. بنابراين شيب تند ابتلا به ديابت را در سراسر جهان شاهديم.
وي افزود: طبيعتا در كشور ما و به خصوص در منطقه خاورميانه اين شيب مقداري تندتر است. دليل عمده آن هم اين است كه بالاخره كشورهاي اروپايي و آمريكاي شمالي در حوزه مباحث بهداشتي و پيشگيري مقداري بيشتر هزينه كرده و كار مي‌كنند. بر اين اساس به خصوص در اروپا شيب ابتلا به ديابت بسيار پايين‌تر است و پايين‌ترين نرخ رشد را در كشورهاي اروپايي مي‌بينيم. در عين حال افزايش شهرنشيني و تغيير سبك زندگي نيز در اين زمينه موثر است.
وجود ۸ ميليون ديابتي در ايران
رجب با بيان اينكه آماري كه از ميزان ابتلا به ديابت در كشورمان و دنيا داده مي‌شود، برآورد است، گفت: اكنون گفته مي‌شود كه بيش از ۶.۷ درصد از مرگ‌وميرهاي بزرگسالان در سراسر جهان در ارتباط با ديابت و عوارض ناشي از آن است. تقريبا بيش از ۵۰ درصد ديابتي‌ها در كشور شناسايي شده‌اند و به اين ترتيب تقريبا بيش از ۵ ميليون نفر در كشورمان شناسايي شده‌اند. بر اين اساس بيش از ۵ ميليون نفر ديابتي شناسايي شده در كشور داريم، اما به طور كلي برآورد مي‌شود كه تعداد مبتلايان به ديابت‌مان در كشور بيش از ۸ ميليون نفر است.
مقالات بيشتر:وكيل در اروميه
واكسيناسيون عليه كرونا و كاهش بستري‌هاي كرونايي در ميان ديابتي‌ها
رييس انجمن ديابت با بيان اينكه ميزان مرگ و مير ديابتي‌ها در كشور ما هم بالاست، اظهار كرد: طبيعتا پاندمي كوويد ۱۹ بر روي تمام مردم جهان اثر منفي گذاشته كه در مبتلايان به ديابت هم به همين صورت بود. در آغاز پاندمي بيشتر ديابتي‌هايي را درگير كرد كه قند خون‌هاي بد كنترل داشتند و متاسفانه در كشور ما اكثر ديابتي‌ها كنترل خوبي انجام نمي‌دهند. در آمارهايي هم كه در بيمارستان‌ها دريافت مي‌كرديم، حدود ۲۲ درصد از كسانيكه در بيمارستان‌ها بستري مي‌شدند و فوت مي‌كردند، ديابتي‌ها بودند. به خصوص ديابتي‌هاي نوع دو كه يكسري بيماري‌هاي زمينه‌اي هم داشتند. مثلا ديابت داشتند، چاق هم بودند، فشار خون هم داشتند و ... البته بعد از انجام واكسيناسيون، ميزان بستري ديابتي‌ها در بيمارستان كمتر شد. اما ديابتي‌هايي با كوويد دچار مرگ و مير مي‌شدند كه بد كنترل بودند. به ميزان نادر شاهد بوديم كه مبتلايان به ديابتي كه قند خون‌شان را به خوبي كنترل كردند، با ابتلا به كوويد دچار فوت شوند.
چرا بيماري ۸۰ درصد ديابتي‌ها در كشور كنترل مطلوبي ندارد؟
رجب ادامه داد: اكنون شعار اصلي فدراسيون بين‌المللي ديابت براي امسال و سال‌هاي آتي "دسترسي مراقبت‌هاي ديابتي براي همه است". زيرا بسياري از ديابتي‌هاي جهان هستند كه هنوز دسترسي خوبي به آموزش‌هاي مرتبط با ديابت و انسولين ندارند. در جهان از هر دو نفر ديابتي يك نفر به آموزش‌هاي مرتبط با ديابت دسترسي دارد. در ايران هم متاسفانه به بحث آموزش‌هاي مرتبط با ديابت توجه نمي‌شود. ديابتي‌ها همواره مي‌پرسند كه چه چيزي بخورم و چه چيزي نخورم و اصلا از مباحث آموزشي مرتبط با اين بيماري صحبت نمي‌شود. علت اينكه بيش از ۸۰ درصد از ديابتي‌هايمان از كنترل مطلوب برخوردار نيستند، اين است كه به خوبي در زمينه پيشگيري آموزش نمي‌بينند. بايد پيشگيري كنيم كه اولا به ديابت مبتلا نشويم و اگر شديم بايد پيشگيري كنيم تا دچار عوارض آن نشويم. در كشورمان به موضوع پيشگيري اهميتي داده نمي‌شود.
وي ادامه داد: تقريبا مي‌توانيم ديابت بيش از ۸۰ درصد ديابتي‌هاي نوع دو را با پيشگيري و آموزش كنترل كنيم تا هزينه‌اي روي دست اقتصاد مملكت نگذارند. كار بايد پيشگيري باشد، نه فقط شعار. در عين حال سياستمداران بهداشتي و درماني كشور بايد بودجه لازم را براي آن ارائه دهند و آموزش پزشكي هم بر اين اساس تغيير كند. در اين صورت مي‌توان تعداد مبتلايان به ديابت را كاهش داد. در غير اين صورت هرچقدر منابع داشته باشيد بايد خرج ديابتي‌ها كنيد.
دسترسي مناسب ديابتي‌ها به دارو
رجب درباره وضعيت دسترسي به دارو و تجهيزات مرتبط با بيماران ديابت مانند انسولين قلمي، گفت: خوشبختانه اكنون براي مبتلايان به ديابت مشكل دارو نداريم. دارو هم داريم، اما نكته مهم باز هم آموزش است؛ چراكه بيمار بايد بداند كه چگونه از دارو استفاده كند. زيرا مدير درمان و درمان‌كننده اصلي در ديابت خود بيمار است و بايد به او آموزش درست ارائه داد. اكنون ۸۰ درصد بيماران ديابتي دارو مي‌گيرند، اما نتيجه نمي‌گيريم. زيرا آموزش وجود ندارد. اكنون داروهاي ديابت در كشور تحت پوشش بيمه است و بخشي از آن‌ها وارداتي هستند، اما اكثرشان به صورت توليد داخلي وجود دارند. در زمينه داروهاي وارداتي طبيعتا ممكن است دچار مشكلاتي شويم، اما بايد برنامه‌ريزي كنيم كه چگونه با امكاناتي كه داريم دارو و درمان ديابتي‌ها را مديريت كنيم.
وي با اشاره به مشكلات اجتماعي ديابتي‌ها، گفت: برخي مبتلايان به ديابت كه به سر كار مي‌روند از ترس اينكه اخراجشان نكنند، نمي‌توانند قند خود را در محل كار كنترل كنند. مشكلات اجتماعي اين بيماران بيش از مشكلات درماني‌شان است.
انواع ديابت
رجب درباره تفاوت ديابت نوع يك و نوع دو، گفت: طبق طبقه‌بندي سازمان بهداشت جهاني و فدراسيون بين‌المللي ديابت، چهار دسته است كه شامل ديابت نوع يك، نوع دو، ديابت بارداري و ديابت همراه با بيماري‌هاي ديگر است. شايع‌ترين نوع آن ديابت نوع يك و دو است. ديابت نوع يك بيشتر كودكان، نوجوانان و افراد زير ۳۰ سال را مبتلا مي‌كند. در اين نوع ديابت سيستم دفاعي بدن به دلايلي به سلول‌هاي توليد انسولين حمله مي‌كند. ديابتي نوع يك وقتي به اين نوع ديابت مبتلا مي‌شود بايد انسولين درماني شود و اين نوع ديابت قابل پيشگيري هم نيست. حدود ۵ تا ۱۰ درصد از ديابتي‌ها به ديابت نوع يك مبتلا مي‌شوند.
وي ادامه داد: حال ديابت نوع دو كه شايع‌ترين نوع ديابت بوده و ۹۰ درصد ديابتي‌ها را تشكيل مي‌دهند، عمدتا افراد بالاي ۳۰ سال هستند. علت اصلي ديابت نوع دو تغيير در شيوه زندگي مانند بي تحركي، تغذيه ناسالم، افزايش وزن و... است. به همين دليل مي‌گوييم افرادي كه چاق هستند، ممكن است بيش از ۸۰ درصد در طول زندگي‌شان به ديابت مبتلا شوند. درمان اين ديابت تغيير در شيوه زندگي، مديريت استرس و در نهايت استفاده از داروهاي خوراكي است و يك‌سوم تا يك‌چهارم از اين افراد هم نيازمند تزريق انسولين مي‌شوند. اين افراد كساني هستند كه ديابت‌شان دير تشخيص داده مي‌شود. يكي از علائم ديابت، بي‌علامتي آن است. يعني فرد سال‌ها به ديابت مبتلا بوده، اما شناسايي نشده است.
رجب گفت: اگر يك بيمار مبتلا به ديابت بيش از ۴ سال قندش بالاي حد نرمال باشد، طبيعتا بايد منتظر عوارض بيماري در او باشيم. درصد بسيار ناچيزي است كه امكان دارد قند بالا داشته و دچار عارضه نشوند، اما اكثر ديابتي‌ها با قند بالاي كنترل نشده، دچار عوارض ديابتي مي‌شوند. بيشترين عارضه‌اي كه ايجاد مي‌شود ابتدا عوارض چشمي است. بعد از آن بيماري‌هاي قلبي و عروقي و احتمال ايجاد زخم پاي ديابتي و ... هم وجود دارد.
مقالات ديگر:سالن زيبايي رودكي
دیابت نوع 1